Άραγε υπάρχει κάποιος να με βοηθήσει με τις δουλειές του σπιτιού;
«Μα πως να προλάβω να κάνω και δουλειές όταν πρέπει να είμαι όλη την ημέρα πάνω απ’το παιδί μου;» «Εργάζομαι και έχω ελάχιστο χρόνο να ασχοληθώ με το παιδί μου πόσο μάλλον να έχω χρόνο να κάνω και δουλειές. Θα προτιμούσα το σπίτι να καθαρίζεται μόνο του!» Αυτές είναι μόλις λίγες σκέψεις που απασχολούν πολλούς γονείς και κηδεμόνες σχετικά με το γνωστό θέμα: «Δεν προλαβαίνω!».
Με τον ερχομό ενός παιδιού, οι υποχρεώσεις για πολλούς φαντάζουν ως ένα βουνό χωρίς κορυφή. Πόσο μάλλον για όσους εργάζονται παράλληλα και όταν επιστρέφουν στο σπίτι δεν ξέρουν με τι να πρωτοασχοληθούν πέρα από το να χαρούν τον ελάχιστο χρόνο τους με το παιδί. Το μεγάλωμα των παιδιών είναι από μόνο του η σημαντικότερη δουλειά που μπορεί κάποιος να αναλάβει. Το ερώτημα για πολλούς γονείς και κυρίως εκείνους που ασχολούνται με το νοικοκυριό, είναι πως μπορεί κάποιος να διαχειριστεί σωστά τον χρόνο του όταν οι απαιτήσεις των υποχρεώσεων αντιστοιχούν σε ενέργεια που ξεπερνά το 24ωρο;
Ξεχνάμε όμως κάτι που θα βοηθήσει πρώτα τα παιδιά να υιοθετήσουν μία νοοτροπία που θα τους εξυπηρετεί για τα επόμενα χρόνια αλλά και εμάς στο να διαχειριστούμε πιο καλά τον χρόνο μας δίνοντας την ευκαιρία στους εαυτούς μας να είμαστε πιο ξεκούραστοι και συνάμα περισσότερο αποδοτικοί όσο κι αν μας κυνηγούν οι υποχρεώσεις. Κάτι που αρκετοί από εμάς έχουμε κάνει σε μικρή ηλικία και ίσως το αγνοούμε. Μπορούν τα ίδια τα παιδιά να βοηθήσουν στις δουλειές και μάλιστα από πολύ νωρίς! Από 2 – 3 ετών ένα παιδί μπορεί να μάθει να αγαπά τη διαδικασία της φροντίδας του σπιτιού.
Ας δούμε ορισμένους τρόπους που θα κάνουν τα παιδιά σας να θέλουν να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού:
Ξεκινάμε με το μαλακό…
Πρώτα χρειάζεται να αποδεχθούμε το γεγονός ό,τι με ένα ή και παραπάνω παιδιά στο σπίτι, είναι δύσκολο να τα βρίσκουμε όλα πάντα τακτοποιημένα και εμείς απλώς θα κάνουμε ότι μπορούμε για να είναι καθαρός ο χώρος μας χωρίς να κυνηγάμε το τέλειο. Έπειτα είμαστε πιο έτοιμοι να περάσουμε σε μία καλύτερη λύση από το να τα κάνουμε όλα μόνες-οι μας… Αρχίζουμε σιγά σιγά να βάζουμε στο πρόγραμμα των παιδιών μία μικρή δουλειά την ημέρα. Όσο πιο μικρό το παιδί τόσο πιο απλή η δουλειά. Αν δεν το έχει ήδη μάθει, το πρώτο που θα είναι χρήσιμο είναι φυσικά να μαζεύει τα παιχνίδια του σε ένα κουτί.
Δουλειές; Ποιες δουλειές; Εμείς παίζουμε!
Το ζήτημα είναι η δουλειά να έχει τη μορφή παιχνιδιού. Μπορεί δηλαδή να αρχίσει να βοηθά στο πότισμα (είναι γνωστό ότι στα περισσότερα παιδιά αρέσει να παίζουν με το νερό) με την καθοδήγηση σας ή ακόμα και να βάζει στη σειρά ορισμένα αντικείμενα στο τραπεζάκι του δωματίου του ή του σαλονιού. Θα ήταν χρήσιμο να ξεκινήσει με χρωματιστά αντικείμενα, χωρίζοντας τα αναλόγως σε ομάδες ενώ παράλληλα φυσικά θα έχει τακτοποιήσει έστω και μια μικρή επιφάνεια. Η μέθοδος που βοηθά τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά, είναι εκείνη της «πρόκλησης». Έχει αποδειχθεί για παράδειγμα ότι το να βάζουμε χρονόμετρο προκαλώντας τα να τελειώσουν μία δουλειά σε ένα συγκεκριμένο σύντομο χρονικό διάστημα, θα τα ενθουσιάσει και θα ζητούν να κάνουν κι άλλη! Σίγουρα σύμμαχοι μας είναι η φαντασία, το χιούμορ και η αγαπημένη τους μουσική.
